Jestem coachem i terapeutką w trakcie szkolenia.
Pracuję z kobietami, które pragną i potrzebują więcej. Uczę je jak nazywać swoje potrzeby, wziąć za nie odpowiedzialność i je spełnić. Pomagam im zrozumieć, co kryje się w ich emocjach i odkryć jakie nabyte w dzieciństwie przekonania powodują, że ich życie jest dalekie od tego, na czym im zależy.
Poznaj moją historię
To był późny listopad, 2012 r., Londyn. Spotkaliśmy się we czwórkę, żeby dokończyć organizację konferencji. Cel: zaprojektowanie promocji. Wyzwanie wielkie, bo tylko wysoka frekwencja pozwoliłaby kontynuować biznes. W innym wypadku trzeba go było zamknąć. Asap. Powietrze było gęste od stresu.
Do konferencji pozostał miesiąc, potrzebne było szybkie i niskokosztowe rozwiązanie Podsunęłam propozycję: zróbmy 4 mini-filmy, niech każdy z nas nagra własne zaproszenie. Niech uczestnicy poczują, że są naszymi gośćmi! Obecni w pokoju ekstrawertycy przyklasnęli na ten pomysł, nagrania zaczęliśmy od razu.
Za próby do nagrań odpowiedzialna byłam ja. Pracowałam z każdym nad mimiką, pauzami, intonacją. Po to, żeby nagrania były odpowiednio marketingowo “bardziej”: budzące zainteresowanie i, oczywiście, chęć zakupu biletu. Czułam się w tym jak ryba w wodzie, od zawsze uczono mnie, że pracować trzeba skutecznie. Żeby zrobić, zarobić, uzyskać efekt, wiadomo – pracuje się po to, żeby coś było.
David był ostatni. Ścisły umysł odpowiedzialny za program konferencji. Bardzo nie chciał występować przed kamerą. Zrobiliśmy kilkanaście prób, jednak on przez stres ciągle mówił sztywno i gubił się. Ja nie odpuszczałam. Założenie było takie, że zaproszenia nagrywamy wszyscy i że każdy ma nam pomóc w sprzedaży. Inaczej konferencja się nie sprzeda, firma upadnie.
I kiedy tak pilnowałam jego głosu i wyrazu twarzy, David, chwilę przed ostatecznym nagraniem, zamilkł. Zaszkliły mu się oczy, zacisnął pięści. Po chwili wybiegł z mieszkania, bez słowa wyjaśnienia. Nie wrócił.
My dokończyliśmy organizację konferencji, która zakończyła się klapą. Zyski były dalekie od poniesionych kosztów. Wizja upadku firmy się ziściła.
Pół roku później spotkałam Davida w parku. Pracował jako producent konferencji, z ogromnymi sukcesami na koncie. Ostatnią promowały filmy rysunkowe – pomysł Davida. Zapytałam, dlaczego nie przedstawił tego pomysłu podczas spotkania 6 ms-cy wcześniej. Nie zapytaliście mnie o zdanie – odpowiedział David.
Co się stało potem?
Ta historia nie kończy się na finansowej klapie i rozmowie w parku. Ja przez kilka dni zastanawiałam się, dlaczego właściwie go nie zapytaliśmy i dlaczego ja zmuszałam go do robienia czegoś, na co ewidentnie nie miał ochoty. Hegemonia ekstrawertyków i brak własnej empatii nie były dla mnie wystarczającym wyjaśnieniem. Wreszcie zrozumiałam – ja się bałam. Ze strachu przed niepowodzeniem moje patrzenie strasznie się zawęziło – nie widziałam jego reakcji, ani na pomysł, ani w trakcie prób. Tak bardzo chciałam, żeby się udało, że nie widziałam nic. Nade wszystko własnej agresji i tego, jak poprzez bycie agresywną pracowałam na to, żeby się nie udało.
Czy miałam czego się bać? Nie. To dlaczego się bałam? Bo nauczyłam się tego w dzieciństwie. Kiedy chorowałam, kiedy widziałam niepewnych siebie rodziców, kiedy słyszałam, że “bez pracy nie ma kołaczy” i że muszę. Mnóstwo rzeczy musiałam.
A im bardziej działałam pod wpływem przymusu, tym mniej mi się udawało. Tym bardziej efekty były odwrotne od tego, na czym mi zależało.
Dlaczego robię to, co robię?
Buldożer strachu niszczył nie tylko osoby, z którymi pracowałam, ale też mnie. Bałam się powiedzieć wprost “nie”, kiedy przełożony proponował seks, “o którym, oczywiście, nikt się nie dowie”, nie potrafiłam odmówić pomocy, pomimo, że nie było to w zgodzie ze mną. Zapracowywałam się, zbyt intensywnie uprawiałam sport.
Miałam mnóstwo energii, ale brakowało wzorców, więc traciłam ją na rzeczy, które mi nie służyły. Miałam ogromną chęć robienia ważnych dla mnie rzeczy, ale nie wiedziałam, czym one są i od czego zacząć. Chciałam więcej, ale podążanie za tą intuicją blokował strach.
Więc zaczęłam szukać odpowiedzi na pytania, których nawet wtedy nie potrafiłam sformułować. To było ponad 10 lat temu. Dziś część z nich już mam. I dzielę się nimi. Z buntu na to, że nikt tego nie uczy i z chęci dzielenia się tym, co według mnie najważniejsze. Umiejętnościami dogadania się ze sobą i z innymi.
Dla poczucia sprawczości i spełnienia.
I dla pokoju.
Bo człowiek, którego potrzeby nie są zaspokojone, to człowiek zły. A kiedy nie potrafimy znaleźć odpowiedzi w sobie szukamy ich na zewnątrz. Wtedy zamiast odpowiedzi znajdujemy wrogów, a zamiast dogadania się stosujemy walkę. Bo tego ostatniego jesteśmy uczeni, a tego pierwszego nie.
W czym mogę Ci pomóc
Dzięki pracy ze mną:
prywatnie:
nauczysz się znajdować odpowiedź na pytanie “o co mi (tak naprawdę) chodzi”, w relacji, w biznesie, w życiu
dowiesz się, co kryje się za Twoim zmęczeniem i frustracją
zaczniesz działać w kierunku Twojego poczucia sensu i spełnienia
nabierzesz umiejętności radzenia sobie z emocjami, będziesz wiedzieć, co robić, kiedy Cię zalewają i co, kiedy nic nie czujesz
zawodowo:
wypracujesz umiejętność mówienia tego, co chcesz przekazać w taki sposób, żeby inni usłyszeli to, na czym Ci zależy
dowiesz się, ile, czego i jak komunikować w firmie, żeby Twoi pracownicy mieli poczucie przynależności i odpowiedzialności, i żeby chcieli się angażować w pracę
nauczysz się tworzyć środowisko, którego ludzie potrzebują, żeby chcieli ze sobą współpracować
stworzysz wokół siebie kulturę efektywnej komunikacji
Gdzie się uczyłam
2018 – 2021 Szkoła Psychoterapii Mabor, Warszawa
2018 ISSTA 1, Algarve (International School of Temple Arts)
2018 Hidden Law, kurs online (Thomas Huebl, Sharing The Presence)
2017 Akademia Analizy Transakcyjnej, Warszawa (Bo warto)
2017 Train the Trainer II, Warszawa (Marcin Capiga)
2016 Projektowanie Myślenia, Warszawa (LabLife, Małgorzata Marczewska)
2016 Racjonalna Terapia Zachowań, Warszawa (Agnieszka Hottowy)
2016 Train the Trainer, Warszawa (Marcin Capiga)
2015 Kurs certyfikacyjny ICC Coaching, Warszawa (Piotr Pilipczuk, Rafał Nykiel)
2015 Silni i gotowi na wyzwania, Warszawa (4BP)
2015 Mastering moderation, Londyn (Masters in Moderation)
2014 Trening menedżerski – sztuka motywowania pracowników, delegowania zadań i zarządzania zespołem w praktyce, Warszawa (Homo Creatore)
2013 Applied Improvisation Network Conference – The Art of Leadership, Berlin
2013 Stakeholder Management and Meeting Design, Sztokholm (TNOC, Event ROI Institute and MindMeeting)
2012 Conference Production, Londyn (The Media House)
2010 Designing Events for High ROI, Helsinki (ROI Institute)
2010 Sleight of Mouth Patterns (NLP), Warszawa (Homo Creatore)
Ja prywatnie
Kocham słońce i budowanie życia z moim mężem.
Uwielbiam piec serniki i ciasta z warzyw.
Wierzę, że żeby gdzieś dojść trzeba zacząć iść.
Medytuję, śpię, tańczę i biegam.
Codziennie uczę się cierpliwości od mojej labradorki Miki.
Wierzę, że jeśli się postaramy, to koniec świata nie musi nastąpić za 50 lat.
Lubię przełamywać swoje uprzedzenia.